جدول جو
جدول جو

معنی حاجی لر - جستجوی لغت در جدول جو

حاجی لر
(لَ)
ناحیه ای است در استرآباد و نام کنونی آن مینو دشت یا دشت مینو است. این ناحیت را در قدیم کبودجامه مینامیدند و حمداﷲ مستوفی در ضمن ’ذکر ولایت مازندران’ درباره کبودجامه گوید: ’ولایتی است و اکنون چون جرجان خراب است مجموع ولایت داخل کبود جامه است حاصلش ابریشم و انگور و غله بسیار میباشد و ولایتی عریض است. ’ و چنانکه از تضاعیف کتاب رابینو بر می آید حاجی لر نام ایل و حشمی نیز میباشد که در این ناحیه سکنی گزیده بودند. و علامۀ قزوینی در حواشی خود بر لباب الالباب می آورد که کبود جامه نام حشمی است که میانۀ استرآباد و خوارزم می نشسته اند و شهری داشتند موسوم به ’شهرنو’ رجوع به نزهت القلوب چ لیدن ص 160 و سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 76 و 78 و 83 و 84 و100 و 162 و لباب الالباب ج 1 ص 51 و 52 و 304 شود
لغت نامه دهخدا
حاجی لر
دشت مینو نام جایی
تصویری از حاجی لر
تصویر حاجی لر
فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

یکی از بلوکات همدان، حدّشمالی آن مهربان و سردرود و شرقی درگزین (درجزین) وجنوبی چاربلوک و غربی مهربان و خدابنده لواست، این ناحیه آب و هوائی معتدل دارد و مرکز آن گردآباد است و دارای 93 قریه و 38000 مردم است، رجوع به جغرافیای سیاسی ایران تألیف کیهان ص 380 و 383 و 384 شود
لغت نامه دهخدا
(کَ)
نام عده ای از قرا، و از جمله، قریه ای در بالا بلوک بارفروش. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 117). و قریه ای در لالاآباد بارفروش. (سفرنامۀ مازندران واسترآباد رابینو ص 118). قریه ای در ناحیه دابو به آمل. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 112). قریه ای در ناحیه گرم رودپی در آمل. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 113). قریه ای در کار کندۀ ساری. (سفرنامۀ مازندران و استرآباد رابینو ص 121)
لغت نامه دهخدا
(قَ رَ)
رود حاجی قره، در یادداشتهای ما ذکر محل آن فراموش شده است. شاید در ایالت آذربایجان باشد
لغت نامه دهخدا
فرد مبتلا به انگل کرم کدو
فرهنگ گویش مازندرانی
از توابع دهستان میان دورود شهرستان ساری، از توابع دهستان
فرهنگ گویش مازندرانی
روستایی از دهستان رود سفلای چالوس
فرهنگ گویش مازندرانی
از توابع دهستان میان رود شهرستان نوشهر، از توابع دهستان.، از توابع دهستان بیشه سر بابل، از توابع دهستان چهاردانگه
فرهنگ گویش مازندرانی
از توابع دهستان دلارستاق بخش لاریجان آمل
فرهنگ گویش مازندرانی